Nationaal Park Veluwezoom 7 April 2024 Net voor 8 uur afgesproken op de parkeerplaats bij Rhederoord met Bart. Daar kwam ik gestresd, moe en met een pijnlijke enkel plus spierpijn aan (door werk) Een paar jaar geleden liep ik om het landgoed Rhederoord heen. Nu gingen we een andere kant op, de Veluwe op. Bij de gele aronskelk bij de vijver vertelde Bart dat de insecten aangetrokken werd door de bloem, afgleden naar beneden in de val om vervolgens besmeurd door een soort van olie eindelijk naar omhoog klommen langs de stamper waar de stuifmeel erop zit zodat de insekt verder kan vol stuifmeel. naschrift en verduideling van Bart:  Overigens, bij de aronskelk bestaat het oppervlak uit een soort noppenfolie voor insectenpootjes. De zuignapjes aan hun pootjes hebben er geen houvast op. Is dus eigenlijk een soort van glijbaan voor insecten. Prachtige bomen in een geweldig bos. Het bos kwam in lentetooi. Langs de Nootkacipres. Meer dan 100 jaar Kunst. Alleen de natuur kan dat En daar zagen we wilde zwijnen. Eerst een paar en toen nog wat, zo'n stuk of 7. Helaas was het te ver voor mijn toestel om ze op de foto te krijgen. Later op de terugweg bedacht ik me dat dit mijn eerste keer was dat ik ze zag. Even later ook een paar herten of reeēn bij de zwijnen. Hier kun je ze vaag zien. Wij keken naar hun en hun naar ons. Frisse groen tussen bruin Heel apart. Was het ooit een beschadiging? Langs grasvelden en paden Prachtige beukenlanen. Echt geweldig Prachtige mossen Regelmatig omgevallen bomen vol zwammen Prachtig huisje met oude knotlindes ervoor. Ze zijn vaak ouder dan dat je denkt een prachtige rode kater erbij, genietend van het zonnetje want inmiddels was het best warm En aan de andere kant een oudere beuk die het schapenschuurtje wegduwt. Inmiddels had ik een app gedownload, een die vogels herkent. Zo gaaf. We hoorden spechten, boomklevers, vink, winterkoninkje, mezen en tjiftjaf. Bart vertelde dat de ene specht onder de boom zat, een andere soort specht boven in. Helaas weet ik niet meer welke specht nu in het midden of boven in de boom zit. Deze beuk had een duidelijke grens op zijn stam alsof het een meter onder water had gestaan. Vaak onzettend veel stenen en kiezels van andere landen. Vol stuwwallen en dalen. Ik heb nog nooit geweten dat het zo'n boeiende plek is. Het Pieterpad loopt er ook door. Gelukkig laten ze de natuur hier zo'n beetje de gang gaan en blijft dood hout liggen. Heerlijk gezeten op de koepel van Viruly, ooit een uitkijkpost waar alleen nog een ring van stenen ligt. Het is nu omringd door bomen. Door de Onzalige bossen. Bart wist te vertellen dat in de 17 eeuw soms een naakte vrouw het bos werd ingezonden met een uur voorsprong. Daar konden de graven van Nassau dan op jagen. Als er een kind uit voortkwam kreeg het wel een scholing en woonruimte.   Vol Mountainbikers. Steeds weer aan de kant door de hardrijdende mensen. Langs koningslanen. Dat zijn kaarsrechte beukenlanen. Het werd steeds drukker en drukker. Groepen mountainbikers en soms mensen met een hond of hardlopers. Kijk eens beuk en eiken. Gaaf zeg, een lariks en een beuk. Daar liepen we op de heenweg zo aan voorbij. Vingerhoedskruid heeft half vrouwelijk half mannelijke bloemen vertelde Bart toen ze langs de beginnende planten kwamen. De onderste helft van de bloemen is vrouwelijk en die geuren. Daarom begint een insect altijd onderaan.  Op de terugweg was de rode kater er niet meer.   Terug naar de auto's Zilverlinde meer dan 100 jaar oud! De bok die op de heenweg aan een paar blaadjes buiten de wei wist te komen stond ons mekkerend op te wachten. Volgens Google maps meer dan 28 kilometer gelopen. Ik voelde mijn voeten wel (nu nog) en vooral mijn enkel deed lastig. Denk dat we er totaal vijf uur waren. Het was heel boeiend en ik ben ervaringen en veel wijsheid verder